USG tarczycy u dzieci stanowi metodę obrazowania, która często jest wybierana jako pierwsza w uzupełnianiu diagnostyki stwierdzonych zaburzeń hormonalnych, np. niedoczynności tarczycy. Zaburzenia hormonalne u dzieci negatywnie wpływają na ich rozwój. USG tarczycy jest pomocne w ustaleniu przyczyny tych zaburzeń pod kątem morfologicznym – lekarz w USG może rozpoznać np. niepełne wykształcenie tarczycy lub jej atypowe położenie.
Badanie ultrasonograficzne jest bezpieczne dla dziecka i łatwo dostępne. USG tarczycy można dowolnie powtarzać bez narażenia dziecka na jakiekolwiek powikłania.
Umów wizytę teraz - do lekarza, który wykonuje USG tarczycy dziecka w naszym szpitalu
Wybierz lekarza i umów wizytę przez www lub ZADZWOŃ: 12 352 25 25.
Zastosowanie USG tarczycy u dzieci
Niedoczynność tarczycy
Niedoczynność tarczycy polega na niedoborze tyroksyny (T4) oraz trijodotyroniny (T3) - hormonu wydzielanego przez tarczycę. Niedoczynność tarczycy może spowodować niedorozwój układu nerwowego i obniżenie ilorazu inteligencji (IQ) u dziecka. Do przyczyn niedoczynności tarczycy należą wady wrodzone, zaburzenia genetyczne, niedobór lub nadmiar jodu oraz choroby autoimmunologiczne.
Diagnostyka polega na oznaczeniu we krwi poziomu tyroksyny i trijodotyroniny oraz tyreotropiny (TSH, hormonu wydzielanego przez przysadkę mózgową, który pobudza tarczycę do produkcji tyroksyny).
Badanie USG tarczycy wymiennie ze scyntygrafią pozwala na zróżnicowanie przyczyn stwierdzonej niedoczynności tarczycy u dzieci. Podczas badania USG tarczycy lekarz może m.in. stwierdzić:
- Ektopię czyli atypowe położenie tarczycy (najczęściej podjęzykowo),
- Agenezję czyli niewykształcenie się gruczołu tarczowego,
- Hipoplazję czyli zmniejszoną objętość tarczycy, która może wskazywać na:
- niedoczynność przysadki,
- mutację receptora dla tyreotropiny (TSH) czyli hormonu produkowanego przez przysadkę mózgową, który pobudza tarczycę do funkcji wydzielniczej,
- Normalną lub zwiększoną objętość tarczycy, co może wiązać się z:
- przejściowym stanem niedoczynności tarczycy,
- dyshormonogenezą czyli zaburzeniem syntezy hormonów tarczycy,
- wrodzonymi zaburzeniami metabolizmu hormonów tarczycy,
- nieprawidłowościami w pobudzeniu receptorów aktywowanych przez hormony tarczycy (tzw. oporność na hormony tarczycy).
Powyżej opisane zmiany dotyczą tzw. wrodzonej niedoczynności tarczycy. Wczesne postawienie diagnozy i rozpoczęcia leczenia już u niemowlęcia umożliwia jego prawidłowy rozwój w dalszym okresie życia.
Wtórna niedoczynność tarczycy obecna u starszych dzieci i nastolatków najczęściej jest spowodowana przez autoimmunologiczne zapalenie tarczycy zwane również chorobą Hashimoto. Schorzenie to dotyka częściej dziewczynek niż chłopców. Choroba Hashimoto może występować izolowanie lub łącznie z innymi schorzeniami o podłożu autoimmunologicznym, np. cukrzycą typu I, młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów czy toczniem rumieniowatym układowym.
Do objawów niedoczynności tarczycy u młodzieży należą:
- szybka męczliwość, przewlekłe uczucie zmęczenia, senność,
- uczucie zimna, nietolerancja niskich temperatur,
- osłabienie mięśni obręczy biodrowej i barkowej,
- częste zaparcia,
- blada, szorstka sucha skóra,
- bradykardia (niska częstość skurczów serca),
- opóźnione dojrzewanie płciowe,
- zaburzenia miesiączkowania u dziewcząt.
Guzki na tarczycy u dzieci
Guzki na tarczycy u dzieci występują znacznie rzadziej w porównaniu do osób dorosłych. Guzki mogą być łagodne lub złośliwe. Obecność nieprawidłowych zmian ogniskowych na tarczycy u dzieci wiąże się z dużo wyższym ryzykiem wystąpienia raka tarczycy. Bardzo ważna jest dokładna diagnostyka. W razie stwierdzenia podejrzanych cech guzka w badaniu USG wykonuje się biopsję czyli pobranie materiału do badań cytologicznych.
Do czynników zwiększających ryzyko wystąpienia raka tarczycy u dzieci należą choroby autoimmunizacyjne tarczycy oraz zespoły genetyczne, np. choroba Cowdena czy zespół Wernera. USG tarczycy u dzieci z powyższymi zaburzeniami musi być regularnie wykonywane – częstotliwość badań USG określa lekarz endokrynolog dziecięcy.
Jak wygląda USG tarczycy u dzieci?
Podczas badania dziecko leży na plecach, a lekarz przykłada do okolicy szyi specjalną głowicę USG. Algorytm badania USG tarczycy u dzieci jest taki sam jak u dorosłych – zobacz Jak wygląda USG tarczycy. Oprócz gruczołu tarczowego lekarz dokonuje oceny przyległych węzłów chłonnych i mięśni. Funkcja doppler USG pozwala na dokładne zbadanie ukrwienia tarczycy.
Podczas badania USG nie ma konieczności usypiania dziecka tak jak w przypadku badania rezonansu magnetycznego. Badanie USG jest w pełni bezpieczne dla dzieci i może być powtarzane wielokrotnie.
Źródło:
- Counts D, Varma SK, „Niedoczynność tarczycy u dzieci”, Pediatria po Dyplomie Vol. 14 Nr 2, Kwiecień 2010.
- Hyun Sook Hong, MD, Eun Hye Lee, MD et al. „Ultrasonography of Various Thyroid Diseases in Children and Adolescents” A Pictorial Essay. Korean journal of radiology: official journal of the Korean Radiological Society. (2015):16. 419-429.
- Guille, Jeremy T. et al. “Evaluation and Management of the Pediatric Thyroid Nodule.” The Oncologist 20.1 (2015): 19–27.
Najczęściej zadawane pytania o USG tarczycy dziecka:
